απόλυτα επιτυχής έλεγχος ρυθμού από τον Βαλβέρδε, δικαίωσε τον ίδιο και την ομάδα του πανηγυρικά.
Πολύ πιο εύκολα απ’ ότι δείχνει το τελικό σκορ κέρδισε ο Ολυμπιακός την πρωταθλήτρια Γερμανίας Μπορούσια Ντόρτμουντ σε ένα πολύ όμορφο σε θέαμα ματς. Ο Βαλβέρδε είχε αποφασίσει εκ των προτέρων τη στρατηγική του απέναντι στον κόουτς της Μπορούσια, τον έριξε στην παγίδα του, και στο τέλος νίκησε κατά κράτος τον Γιούργεν Κλοπ καταφέρνοντας να πάρει το πολύτιμο τρίποντο για την ομάδα του. Η βασική ποδοσφαιρική φιλοσοφία των δύο ομάδων δεν διέφερε και πολύ κατά την έναρξη του ματς, αλλά η αλλαγή φιλοσοφίας και ρυθμού που επέλεξε ο Βάσκος κόουτς στο δεύτερο ημίχρονο της αναμέτρησης, μπλόκαρε εντελώς την ανάπτυξη των Γερμανών, κάνοντας την Ντόρτμουντ να δείχνει “λίγη” και πολύ προβλέψιμη.

Η Ντόρτμουντ

Ο Κλοπ επέλεξε το προσφιλές του 4-2-3-1 για τη χθεσινοβραδινή αναμέτρηση. Το βασικό πλάνο του κόουτς της Μπορούσια περιελάμβανε:

• Μικρές αποστάσεις μεταξύ των τριών επιτελικών μέσων και short passing game από τη σέντρα και κάτω
• Ανάπτυξη με κάθετο ποδόσφαιρο στην πλάτη άμυνας του Ολυμπιακού με μπαλιές μέσης απόστασης σε παίκτες που κινούνται συνεχώς χωρίς τη μπάλα
• Ταχύτατος ρυθμός και πρέσινγκ στο κέντρο με σκοπό τη μεταφορά του παιχνιδιού πίσω από τα αμυντικά χαφ του Ολυμπιακού (Μακούν, Ορμπάιθ) ώστε να βρει την άμυνα των ερυθρολεύκων “ανοιχτή” και χωρίς βοήθειες από τα χαφ
• Πρώτες μπάλες κατά τη φάση της ανάπτυξης στον ιθύνον νου της ομάδας Σίντζι Γκαγκάβα
• “Βιαστική” ανάπτυξη της ομάδας του με σκοπό τη μη οργάνωση της άμυνας του Ολυμπιακού
• Μεταβιβάσεις “με τη μία” ή το πολύ με ένα κοντρόλ
• Ατομικές προσπάθειες στο ένας εναντίον ενός των Γκέτσε και Λεβαντόφσκι (σε αντίθεση με την υπόλοιπη ομάδα) και πολύ μικρές αποστάσεις των συγκεκριμένων ποδοσφαιριστών

Αχίλλειος πτέρνα της Ντόρτμουντ δεν ήταν άλλη από το κεντρικό αμυντικό δίδυμο της ομάδας. Δεν ήταν λίγες φορές που οι Σούμποτιτς και Χούμελς κυριολεκτικά “κουτούλησαν” και έδωσαν ελεύθερες τελικές προσπάθειες στον Ολυμπιακό. Άλλωστε και τα τρία γκολ της Ελληνικής ομάδας προήλθαν από ολιγωρία του κεντρικού αμυντικού δίδυμου, χωρίς αυτό να σημαίνει σε καμία περίπτωση πως ο Ολυμπιακός δεν απέδωσε ποδόσφαιρο αξιώσεων.

Τα πατήματα του Γκαγκάβα σε ολόκληρο σχεδόν τον αγωνιστικό χώρο. Πηγή: uefa.com

Το αρχικό πλάνο Βαλβέρδε

Μια μικρή έκπληξη επεφύλασσε για τον κόσμο του Ολυμπιακού ο Βάσκος τεχνικός. Τοποθέτησε σε θέση “έξω αριστερά” στο 4-2-3-1 τον οσονούπω Έλληνα, Χολέμπας (απαραίτητο εργαλείο για τον Φερνάντο Σάντος ενόψει της συνέχειας της Εθνικής μας ομάδας στο Euro 2012).

Το βασικό πλάνο του Βαλβέρδε όμως δεν διέφερε πολύ από τη συνηθισμένη ποδοσφαιρική του φιλοσοφία. Πρέσαρε ψηλά την Ντόρτμουντ, με σκοπό το κλέψιμο της κατοχής και το παιχνίδι στην ανοιχτή άμυνα των Γερμανών. Επιπλέον:

• Ζήτησε πρώτες μπάλες στον “πολύ” Ιμπαγάσα ώστε οι προτελευταίες μεταβιβάσεις να δώσουν πλεονέκτημα στους επιθετικούς του
• Συγκλίσεις των Μιραλάς και Χολέμπας κοντά και πίσω από τον Ραφίκ Τζεμπούρ
• Ανάθεση “σέντρας από την τελική γραμμή” από τα δύο μπακ της ομάδας του Μαρκάνο και Μοντεστό (δεν είναι τυχαία η συμμετοχή των δύο παικτών σε 2 από τα 3 γκολ του Ολυμπιακού)
• Άριστη εκμετάλλευση των στημένων του Ιμπαγάσα με τον Μοντεστό κινούμενου σε θέση κρυφού φορ (ο Γάλλος πριν το γκολ που πετυχαίνει, έχει χάσει άλλη μια παρόμοια ευκαιρία από μπαλιά-λουκούμι του Αργεντίνου χαφ ανάμεσα στα στόπερ της Ντόρτμουντ)

Ο αμυντικογενής ρόλος του αριστερού ακραίου μέσου (Χολέμπας) του Ολυμπιακού, μαρτυρά την ανάπτυξη του Ολυμπιακού κυρίως από δεξιά με Μιραλάς και Μοντεστό. Πηγή: uefa.com

Η συγκεκριμένη προσέγγιση όμως που έκανε ο Βάσκος τεχνικός, ανέβασε πολύ το ρυθμό του ματς, ευνοώντας τους φιλοξενούμενους, αφού αρέσκονται να παίζουν γρήγορα.

Ο Ολυμπιακός κατάφερε όμως τον αρχικό στόχο του πρώτου ημιχρόνου, αφού ήταν ξεκάθαρο πως ο Βαλβέρδε δεν ζήτησε τίποτα άλλο από τους παίκτες του, να μπουν δηλαδή στην ανάπαυλα προηγούμενοι στο σκορ.

Ο έλεγχος του ρυθμού στην επανάληψη άσσος στο μανίκι του Βάσκου

Έχοντας ήδη το 2-1 διαμορφωμένο υπέρ της ομάδας του, ο Βαλβέρδε έριξε το ρυθμό, τοποθέτησε παίκτες πίσω απ’ τη μπάλα και στένεψε τη διάταξη των ερυθρολεύκων. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα το απόλυτο μπλοκάρισμα των Γερμανών. Η Ντόρτμουντ είναι μια κλασσική Γερμανική ομάδα που θυμίζει πολύ τη Βέρντερ της προηγούμενης 5ετίας (με τον Ντιέγκο στη σύνθεσή της), έχει μάθει να παίζει σε ανοιχτό γήπεδο (σύνηθες φαινόμενο της Μπουντεσλίγκα) και δεν μπορεί να ανοίξει κλειστές άμυνες σε ματς με χαμηλό ρυθμό. Ήταν αδύνατο για τη Ντόρτμουντ να καταφέρει να σκοράρει όσο το ματς είχε τόσο χαμηλό ρυθμό. Η δικαίωση του Βαλβέρδε ήρθε πανηγυρικά για τον ίδιο και τον Ολυμπιακό, αφού η επιλογή του στο δεύτερο ημίχρονο πήρε κυριολεκτικά την ταυτότητα του συνάδελφού του Γιούργεν Κλοπ.

Ο “ αθόρυβος κυματοθραύστης” του Ολυμπιακού, Πάμπλο Ορμπάιθ κινήθηκε παράλληλα σε όλο το πλάτος του γηπέδου, περισσότερο στο 2ο ημίχρονο. Πολυτιμότατο εργαλείο στα χέρια του Βαλβέρδε. Πηγή: uefa.com

Συμπέρασμα

Σε ένα ματς που η ποιότητα των δύο ομάδων έπαιξε δευτερεύοντα ρόλο, ο Ερνέστο Βαλβέρδε πήρε μια πολύτιμη νίκη για τη συνέχεια της διοργάνωσης και πλέον καλείται να μπορέσει να ελέγξει τον ταχύτατο ρυθμό που παρουσιάζει η Ντόρτμουντ στο Βεστφάλεν, όπου η πίεση του κόσμου κάνει τους “κίτρινους” να τρέχουν ασταμάτητα με και χωρίς τη μπάλα. Το επόμενο στοίχημα του Βάσκου στην 4^η αγωνιστική είναι πολύ πιο δύσκολο, αλλά πλέον ο Ολυμπιακός έχει αποκτήσει αυτό που του έλλειπε μέχρι σήμερα στο Champions League, αγωνιστική ταυτότητα χωρίς ατομικές ολιγωρίες που κοστίζουν (αφού στα μέχρι τώρα ματς της διοργάνωσης, έχανε στις λεπτομέρειες).

Στα θετικά του πλάνου του Βαλβέρδε συγκαταλέγεται πλέον η εύρεση ρόλων- έκπληξη σε παίκτες (Χολέμπας, Μοντεστό, Ιμπαγάσα- χωρίς τον Φουστέρ στην ενδεκάδα) καθώς και η ποδοσφαιρική “ωρίμανση” του Ραφίκ Τζεμπούρ.